Een afscheids- en bedanklied voor Gellof Kanselaar

16 maart 2006
Wijze: Testament van Boudewijn de Groot
auteur: Lennart Vriens

Na meer dan 40 jaren van een leven
toegewijd aan onderwijs en wetenschap
maken wij een balans op van dit streven
was het eigenlijk niet iets te knap?
Want je mag voor ons dan wel een voorbeeld wezen
maar misschien was je wel iets te ideaal
Alles onderzocht je: van aanvank'lijk lezen tot en met het leren van computertaal.
Carrière maken en jezelf blijven, dat doet zeker lang niet iedereen je na
Je door liefde voor het weten laten drijven, heel integer en met niet teveel blabla!
Ja, wij kunnen slechts nu jij ons gaat verlaten
en tot slot de UU-pijp aan Maarten geeft
verder gaan op basis van jouw resultaten.
Want dat is waar de wetenschap door leeft.

Ja, jouw eerste onderzoek ging over lezen
Je begon als onderzoekersassistent
Maar de onderwijskunde kon je niet behouden
Want je werd psychologiedocent
En intussen hield je zelf niet op met leren
Je ontwikkelde je revolutionair
In de jaren tachtig ging je promoveren:
met kognitief komplexe kennis kwam je ver.
Maar de reorganisaties van die jaren tachtig leidden tot een vervelende trammelant
PPA werd opgeheven, 't werd verhuizen, en jij ging met OWK naar d'overkant!
En daar vond je weer een nieuwe soort ervaring
van een heel nieuw leren met de ICT
't Was voor velen echt een hele openbaring
met die media daar kon je echt wat mee.

In de jaren die er toen nog zouden volgen
kwam je werk pas echt volledig tot zijn recht
Onderzoek doen, promovendi begeleiden,
De resultaten waren lang niet slecht
Veel studentes wilden wel eens stiekem dromen
"Zeg wie is die grijze knappe man daar wel?"
Maar zij waren snel door Clari in te tomen:
"Hij 's getrouwd en ook gevraagd als een model!!"
Ja jij was al lang en breed gebonden, aan jouw Teuni en daarnaast ook aan de wetenschap.
Niemand was zo breed belezen, jij wist alles of je vond het voor ons ergens in een map.
Van komplex ging jij naar coöperatief leren
Later werd jij zelfs nog een constructivist
Of ging het toch allemaal net even anders,
hebben wij ook dit keer weer eens iets gemist?

Toen jij ons en onze vakgroep ging besturen
Werd het vak veranderd tot capaciteit.
Jij stak in dit werk vele vele uren
Want je was alles zeer toegewijd.
En wij allen werden dus één van de jouwen
want het groepsbelang dat was jou heel veel waard
Maar één raadsel blijft daarbij ons toch bij benauwen.
"Van wie was die zelf gebakken appeltaart?"
Maar toen de vakgroep ernstig financieel bedreigd werd had jij tijdig alle cijfers op een rij.
Want wij hadden nog een half miljoen te vord'ren, zonder ophef was de opheffing voorbij!
Nu je ons na zoveel jaren gaat verlaten
weten wij nog echt niet wat dat met ons doet
Maar wij wensen jou en Teuni mooie jaren
Beste Gellof, heel veel dank en 't ga je goed!!!